Rafał Mazur

Rafał Mazur – muzyk, filozof, pisarz. Gra na akustycznej i elektrycznej gitarze basowej. Wypracował zaawansowane i indywidualne podejście do swojego instrumentu jak też do improwizacji, w którym brzmienie, rozbudowana technika i gest lekko i po mistrzowsku łączą się podczas występu. Artysta koncertował w klubach i na festiwalach w Europie jak też w Chinach, Południowej Korei czy Japonii. Aktualnie współpracuje z takimi artystami jak m.in.: Agustí Fernández, Liudas Mockunas, Martin Küchen, Vasco Trilla Artur Majewski, Peter Ole Jørgensen, Mikołaj Trzaska, Zlatko Kaucic, Lotte Anker, Lisa Ullen, Frederic Blondy, Charlotta Hug, Raymond Strid, Keir Neuringer, François Carrier, Michel Lambert, Barry Guy, Mats Gustafsson, Loelle Leandre.

Głównym polem zainteresowania Mazura jest kolektywna, jak i solowa improwizacja. Uważa on daoizm za mocną bazę do wzbogacenia improwizatorskiej postawy. Jest twórcą warsztatu spontanicznej improwizacji bazującej na daoistycznej strategii działania w nieoczekiwanych sytuacjach. Jest również filozofem akademickim, w którego obszarze badań znajdują się m.in. filizofia improwizacji, chińska daoistyczna filizofia, chińska filizofia sztuki.

W pracy doktorskiej realizował program badawczy dotyczący daoistycznych strategii działania używanych w praktyce „swobodnej ekspresji” – metodzie artystycznej kreacji stosowanej w kręgu wenren, i możliwości zastosowania tych strategii w praktyce swobodnej improwizacji.

Jest autorem książki filozoficznej  „The Great Tone has no sound. Daoist philosophical sound practice in the context of selected trends in contemporary art and philosophy”, bajki bazującej na chińskiej filozofii „Powrót na Wielką Górę” oraz wielu prac naukowych i filozoficznych esejów.

Wydał płyty w najważniejszych free jazzowych wytwórniach: Clean Feed, No Business Records, Relative Pitch, Fundacja Słuchaj i FMR Records, ale jego głównym wydawnictwem pozostaje Not Two Records.

Nagrał płyty z takimi artystami jak: Agustí Fernández,  Martin Küchen, François Carrier i Michel Lambert, Mikołaj Trzaska i Peter Ole Jørgensen. Z okazji 20. rocznicy pracy twórczej jako improwizator, bazując na swoich koncepcjach artystycznych i filozoficznych, przygotował projekt solowy – komprowizacja (kompozycja dla improwizatora), z elektryczną gitarą basową nawiązującą do muzyki rockowej, swobodnej improwizacji i słuchania jako praktyki poznawczej pt. „The Great Tone has no sound – Da Yin Xi Sheng (Laozi – Daodejing)”. W projekcie tym Mazur bada słuchanie jako praktykę poznawczą opartą na filozoficznej taoistycznej koncepcji muzyki łączącej tradycyjne chińskie i współczesne teorie z działaniami dźwiękowymi i ciężkimi rockowymi wibracjami.