Rafał Mazur prezentuje autorską metodę spontanicznego improwizowania, którą nazywa sound oriented improvisation, wykorzystując w niej, starochińską, daoistyczną strategię działania w sytuacjach niezaaranżowanych i nieoczekiwanych, w nieokreślonej i ruchomej rzeczywistości. W wykładach następuje konceptualizacja improwizowania jako trybu działania i wyodrębnienie warunków koniecznych do tego, aby to improwizowanie było skuteczne.
Punktem wyjścia jest twierdzenie:
improwizowanie jest odrębnym, samodzielnym trybem działania (w przypadku
muzyk, muzykowania, innymi niż komponowania i realizowanie kompozycji),
który ma własne możliwości stosowania. Zasadniczą zaś kwestią, jeśli
chodzi o doskonalenie umiejętności improwizowania jest charakterystyka
poznawcza, stan umysłu improwizatora, pozwalający na spontaniczne i
błyskawiczne adaptowanie się do zmiennej rzeczywistości.
Cykl zakończony jest warsztatem instrumentalnym dotyczącym rozszerzonych
technik wykonawczych na przykładzie doświadczeń własnych autora.
